Ο λουκούμης ξεκίνησε δυναμικά τη σχέση του με το ψάρι όταν άρχισε να τρώει στερεές. Και να ο σολομός και να ο μπακαλιάρος. Μέχρι που ήρθαν κάτι καλοκαίρια σε ψαροταβέρνες που δεν ήθελε ούτε να αγγίξει το ψάρι και κάπως έτσι βρεθήκαμε να είναι 3 και να μην θέλει καν να το αγγίξει, με όποιον τρόπο κι αν το προσέφερα.
Εκεί ήταν που σκέφτηκα να δοκιμάσω τις ψαροκροκέτες για να δούμε τι θα γίνει.
Και έπιασε.
Για να βοηθήσω το παιδί να είναι πιο θετικό με τις ψαροκροκέτες ακολούθησα τις εξής 2 τακτικές.
- Εξαρχής του είπα ότι θα φάμε ψαροκροκέτες. Δεν του το έκρυψα.
- Του έβαλα δίπλα ένα ντιπ. Το ντιπ βοηθάει στο να γίνει το παιδί πιο δεκτικό, γιατί κάνει το φαγητό σαν δραστηριότητα και τα παιδιά λατρεύουν να βουτάνε πράγματα.
Το ντιπ δεν χρειάζεται να είναι το πιο υγιεινό του κόσμου σε αυτή την περίπτωση. Εγώ του έβαλα μαγιονέζα με μουστάρδα, αλλά μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας.
Στο τέλος, ο μικρός μου είπε: Τελικά, μαμά, μου αρέσουν πολύ οι ψαροκροκέτες.
Υλικά:
450γρ. κατεψυγμένος μπακαλιάρος φιλέτο
½ γλυκοπατάτα
½ κολοκύθι
ελαιόλαδο
½ φλιτζ, ρεβυθάλευρο (εναλλακτικά βρώμης)
αλατοπίπερο
Εκτέλεση:
Αποψύχουμε τον μπακαλιάρο από το βράδυ και τον ψήνουμε για 20 με 25 λεπτά στους 200 βαθμούς σε μία λαδόκοκλλα με ελάχιστο ελαιόλαδο. Το αφήνουμε να κρυώσει.
Βράζουμε την γλυκοπατάτα με το κολοκύθι.
Σε ένα μπολ κάνουμε κομματάκια το ψημένο ψάρι και βάζουμε μέσα την γλυκοπατάτα και το κολοκύθι.
Τα λιώνουμε με το χέρι μας, ρίχνουμε το ρεβυθάλευρο, αλατοπίπερο και λίγο ελαιόλαδο και τα ανακατεύουμε.
Τα πλάθουμε σε κεφτεδάκια και τα βάζουμε σε μία λαδόκολλα στο ταψί.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για 20 λεπτά.
Στα 15 λεπτά τα γυρίζουμε από την άλλη.
Σερβίρουμε.
